Sunday, January 26, 2014

เฝ้าเดี่ยวประจำวัน 27 มกราคม 2557


หลังจากที่ได้ทราบข่าวว่า ผู้ปกครองนิตย์ดา เจนวาณิชย์ ได้จากเราไปอยู่กับพระเจ้าแล้ว..

แน่นอนว่า ความเศร้าโศกเสียใจเมื่อรู้ว่า เราได้สูญเสียคนที่เรารัก เกิดขึ้นกับลูกหลาน ญาติพี่น้อง เพื่อนๆ และคนอีกมากมายที่รู้จักท่าน

แต่อีกด้านหนึ่งก็ได้คิดใคร่ครวญว่า นี่คือเวลาที่ท่านได้พักสงบอย่างแท้จริง ท่านได้รับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างเต็มกำลัง และพระองค์ทรงรู้ว่า หน้าที่การงานของท่านบนโลกนี้เสร็จสมบูรณ์แล้ว

ผมเชื่อว่า ชื่อของท่าน จะตราตรึงอยู่ในจิตใจเราทุกคน และท่านจะได้รับการระลึกถึงอยู่เสมอไป...

คำถามที่เกิดกับผมก็คือ เมื่อเราจากไป เราอยากให้คนข้างหลังนั้นจดจำเราในแบบไหน? คำตอบของคำถามนี้ก็คือ ให้เราเร่งทำการดีทุกอย่างเพื่อพระองค์ในวันนี้

"เรา​บอก​ความ​จริง​กับ​พวก‍ท่าน​ว่า ท่าน​จะ​ร้อง‍ไห้​และ​คร่ำ‍ครวญ แต่​โลก​จะ​ชื่น‍ชม​ยินดี พวก‍ท่าน​จะ​เป็น​ทุกข์ แต่​ความ​ทุกข์​ของ​ท่าน​จะ​กลับ‍กลาย​เป็น​ความ​ชื่น‍ชม​ยินดี" (ยอห์น 16:20)

No comments:

Post a Comment